Žarko Krkeljaš, Dimitrije Kovač

Sa visokom stopom aktivne populacije koja doživljava nedijagnostikovan, nespecifičan bol u leđima, neophodan je novi pristup koji uzima u obzir disfunkcionalne obrasce pokreta koji mogu dovesti do hroničnog bola u leđima. Test aktivnog podizanja noge (ASLR) se uveliko koristi kao dijagnostički test za bol u donjem delu leđa, ali nedostaje dokaz o povezanosti sa drugim kliničkim parametrima i funkcionalnim analizama koje se koriste u proceni lumbalnog bola (LB). Stoga je primarni cilj ove studije istraživanje asocijacije ASLR testa sa disfunkcijama u mišićima i zglobovima koji su odgovorni za stabilnost lumbalno-karličnog pojasa u populacijama sa i bez bolova u leđima. Sto fizički aktivnih učesnika sa (n = 50) i bez LB (n = 50) se dobrovoljno prijavilo za studiju. Korišćena je jednosmerna ANOVA da bi se ispitale potencijalne razlike između dve grupe i analiza višestruke korespondencije (MCA) da bi se ispitao obrazac odnosa između izmerenih varijabli. Učesnici bez bolova imali su znatno veći ASLR rezultat (p <0,001), pokazali bolju fleksibilnost zadnje lože buta (p <0,001) i bolju aktivaciju glutealne muskulature (p <0,01). S druge strane, učesnici sa bolom su imali veću incidencu rotacije karlice tokom fleksije kolena i unutrašnje rotacije kukova, u odnosu na učesnike bez LB-a (p <0,001). Rezultati takođe pokazuju da su učesnici sa bolom postigli najvišu ocenu 1 na ASLR-u, koji je takođe bio povezan sa napetošću zadnjih loža, napetošću mišića listova, ograničenom fleksijom trupa, hipomobilnošću lumbalno-karličnog pojasa i posteriornim tiltom karlice. Ovi nalazi ukazuju na snažnu povezanost bolova u donjem delu leđa s funkcionalnim poremećajem pokreta i deficita u motornoj kontroli. ASLR test treba koristiti zajedno sa drugim funkcionalnim testovima u cilju otkrivanja potencijalnog uzroka lumbalnog bola fizički aktivnih osoba.

Keywords: ASLR test, bol u leđima, motorna kontrola

Preuzmi PDF: POVEZANOST-TESTA