Dragan Matavulj, Srđan Milosavljević, Predrag Lazarević, Aleksandar Ivanovski

Deca ranog školskog uzrasta provode više sati dnevno u sedećem položaju i potrebno ih je angažovati u pogledu fizičke aktivnosti. Iako su skoro svi upoznati sa opasnostima koje proističu nekretanjem, koren fizičke neaktivnosti krije se u odsustvu navike za redovnim vežbanjem. Upravo te navike stiču se od najranijeg uzrasta, detinjstva. Poznavanje razvojnih karakteristika dece sa kojom se radi predstavlja značajan element pri planiranju, programiranju i realizaciji rekreativnih aktivnosti dece ranog školskog uzrasta, kako bi fizička aktivnost imala pozitivno dejstvo. Veliki deo populacije dece mlađeg školskog uzrasta u današnje vreme nije fizički aktivan, pa je neophodno iznaći one rekreativne sadržaje sa kojima se deca nisu sretala kako bi se i na taj način pokušali zainteresovati. Odavno je poznato da se igrom dolazi do intelektualnog, moralnog i fizičkog razvoja deteta. Bitno svojstvo igre je da je ona sama sebi cilj. Kroz igru se dete socijalizuje, uči da uvažava drugog i ponaša se po pravilima. Dete je u igri konstruktivnije, preduzimljivije, slobodnije od straha od posledica, više se daje i angažuje. Jedan od mogućih rekreativnih sadržaja koji se kroz igru može sprovoditi u radu sa decom ranog školskog uzrasta su i modifikovane igre preuzete iz realnog aikidoa: Klečeće aikidoke, Polukružna hvatalica, Guranje i Kotrljajuća trka. Njihovim uvršćivanjem u rekreativne sadržaje dece ranog školskog uzrasta doprinosi se obogaćivanju lepeze aktivnosti koju mogu realizovati

Keywords: rekreacija, deca, realni aikido, rani školski uzrast

Preuzmi PDF: SPECIFICNE-IGRE-REALNOG-AIKIDOA